សុភាសិតខ្មែរជាពាក្យឱវាទដែលចាស់ៗបុរាណលោកតែងពោលចេញមកយ៉ាងពិរោះ ត្រឹមត្រូវ សម្រាប់អប់រំកូនចៅឲ្យមានជីវិតល្អប្រសើរ។ ពាក្យឱវាទទាំងនោះសុទ្ធសឹងតែជាពាក្យដ៏មានប្រយោជន៍ដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាគួរស្តាប់ គួររៀន និងយកមកអនុវត្តន៍ក្នុងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ សុភាសិតទាំងនោះគឺជាឃ្លាំងដែលផ្ដល់នូវចំណេះ ដាស់សតិ ដល់យើងគ្រប់គ្នា។ ថ្ងៃនេះខ្ញុំសូមលើកយកសុភាសិតបុរាណខ្មែរចំនួន១២សម្រាប់ចែកជូនដល់ប្រិយមិត្តអ្នកអាន៖

១. ឃើញ​ពីនាយ​កុំ​អាល​ទាយ​អាក្រក់​ល្អ លុះ​ឃើញ​ជាក់ជា​ខ្មៅ​ស ទើបថាបាន​ បើ​បណ្តោយ​តាម​គំនិត​ដែល​គិត​ស្មាន​ នឹង​រំខាន​ព្រោះ​ការ​ខុស​កំហុស​ខ្លួន។

២. ចាប់ត្រីដៃពីរតម្រាហាម ចាក់អង្ករយកអង្កាមហាមមិនឈ្នះ អុំទូកឡើងភ្នំខំមានៈ បន់ព្រះទៅសំពះឯបាយាប (អារក្ស)។

៣. ចំណេះវិជ្ជាលោកចែងចាត់ ទុកជាសម្បត្តិសម្បូរបាន ទោះបីក្រខ្សត់អត់ប៉ុន្មាន គង់តែបានគ្រាន់អាស្រ័យ ។

៤. ឈ្នះអ្នកខ្ពស់ដោយបន្ទន់ប្រាណ ឈ្នះអ្នកក្លាហានដោយទំលាយ ឈ្នះអ្នកខ្សោយដោយសម្លបាយ ឈ្នះអ្នកស្មើកាយដោយការព្យាយាម ។

៥. នឿយណាយកុំដេក យកប្រពន្ធឲ្យមើលម្តាយកេ្មក ចូលដំណេកកុំនិយាយនឹងប្រពន្ធ។

៦. បណ្ឌិតស្ងៀមស្ងាត់ ចាំស្តាប់គ្រប់ម៉ាត់ អ្នកពោលប្រាស្រ័យ ប្រើស្មារតីគិតគំនិតកែខៃ ឲ្យបានជោគជ័យ ជាងពោលប៉ប៉ោច។

(រូបតំណាង)

៧. រឿងដ៏កម្របំផុតដែលមនុស្សមិនដែលធ្វើ គឺត្រូវខំធ្វើតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។

៨. ស៊ូស្លាប់បារកុំអោយស្លាប់មេ ស៊ូលិចទូកកណ្ដាលទន្លេរកុំអោយភ្លើងឆេះផ្ទះ។

៩. កុំ​ជិះ​ចង្អេរ​លើក​ខ្លួន​ឯង​ ក្បាល​ទូល​កញ្ច្រែង​កុំ​ក្អេង​ក្អាង​ កុំ​ដេក​ទទូចចាំ​សំណាង​ កុំអាង​ព្រះ​ប្រោស​ត្រូវតែ​ប្រឹង។

១០. ចង់ធំខំពីតូច បើខ្លាចខូចកុំឆាប់ខឹង ការអ្វីឲ្យចេះថ្លឹង កុំប្រឹងជុះតាមដំរី ។

១១. ឆ្អិនគំនិតពិតជាឆ្អិនគ្រប់យ៉ាង ឆ្អិនព្រេងសំណាងផុតទុក្ខា។

១២. ឈើកោងវល្លិព័ទ្ធ​ មនុស្សខ្ចាត់ព្រាត់កុំយកខ្លួនបៀត។

(រូបតំណាង)

ឯសារយោង៖ សៀវភៅប្រជុំសុភាសិតខ្មែរ

អត្ថបទ៖កុល្លិកា