ឈីសគឺជាផលិតផលទឹកដោះគោដ៏មានរសជាតិឆ្ងាញ់ និងពេញនិយម។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ប្រសិនបើអ្នកធ្លាប់បានកត់សម្គាល់ឃើញចំណុចមិនច្បាស់នៅលើឈីសរបស់អ្នក អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថាតើវានៅតែមានសុវត្ថិភាពក្នុងការញ៉ាំដែរឬទេ។ផ្សិតអាចដុះលូតលាស់នៅគ្រប់អាហារគ្រប់ប្រភេទ ហើយឈីសក៏មានករណីដុះផ្សិតដែរ។នៅពេលដែលផ្សិតលេចឡើងនៅលើអាហារជាធម្មតាអ្នកតែងតែបោះវាចោលមែនទេ? អត្ថបទនេះនឹងពន្យល់ថាតើឈីសដែលមានផ្សិតមានសុវត្ថិភាពក្នុងការញ៉ាំឬអត់?តើផ្សិតជាអ្វី?

ផ្សិត​ជា​ប្រភេទ​​ដែល​បង្កើត​ស្ព័រ ពួកវាត្រូវបានដឹកជញ្ជូនតាមខ្យល់ សត្វល្អិត និងទឹក ហើយអាចត្រូវបានរកឃើញគ្រប់ទីកន្លែងក្នុងបរិយាកាស រួមទាំងទូទឹកកករបស់អ្នកផងដែរ។ពួកវាលូតលាស់យ៉ាងល្អបំផុតទោះបីក្នុងស្ថានភាពក្តៅនិងមានសំណើមក៏ដោយ។ផ្សិត​ជា​សញ្ញា​នៃ​ការ​ខូច​ខាត​ក្នុង​អាហារ​ភាគ​ច្រើន​។ វាមានទំនោរទៅជាស្រពិចស្រពិលនិងមានពណ៌បៃតង ស ខ្មៅ ខៀវ ឬប្រផេះជាដេីម។នៅពេលដែលវាចាប់ផ្តើមលូតលាស់ ជាធម្មតាវាអាចមើលឃើញនៅលើផ្ទៃអាហារ។ វាផ្លាស់ប្តូររូបរាង ក្លិនអាហារ និងបង្កើតក្លិនជូរ។ទោះបីជាផ្សិតជាទូទៅមានគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការបរិភោគក៏ដោយ ក៏ប្រភេទខ្លះត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការផលិតឈីស ដើម្បីបង្កើតរសជាតិ និងវាយនភាពផងដែរ។

(រូបតំណាង)

តើឈីសណាខ្លះត្រូវបានផលិតដោយផ្សិត?

ឈីស​ត្រូវ​បាន​បង្កើត​ឡើង​ដោយ​ការ​ច្របាច់​ទឹក​ដោះ​គោ​ដោយ​ប្រើ​អង់ស៊ីម​ដែល​គេ​ស្គាល់​ថាrennet បន្ទាប់​មក​បង្ហូរ​ទឹក​ចេញ។ ភាពខុសគ្នានៃរសជាតិ វាយនភាពនិងរូបរាងរបស់ឈីសអាស្រ័យលើប្រភេទទឹកដោះគោ បាក់តេរី រយះពេលនិងវិធីកែច្នៃ។ជាការពិតប្រភេទជាក់លាក់នៃឈីសត្រូវការផ្សិតកំឡុងពេលផលិតរបស់វា។ប្រភេទផ្សិតទូទៅបំផុតដែលប្រើសម្រាប់ធ្វេីឈីសគឺ Penicillium (P.) roqueforti, P. glaucum និង P. candidum។ផ្សិតទាំងនេះជួយអភិវឌ្ឍរសជាតិ និងវាយនភាពតែមួយគត់ដោយការបរិភោគប្រូតេអ៊ីននិងជាតិស្ករនៅក្នុងទឹកដោះគោ ដែលបណ្តាលឱ្យមានការផ្លាស់ប្តូរគីមី។ជាឧទាហរណ៍ ផ្សិតគឺជាអ្វីដែលបង្កើតសរសៃពណ៌ខៀវខុសៗគ្នានៅក្នុងឈីសពណ៌ខៀវ។

ឈីសដែលដុះផ្សិតរួមមាន:

ឈីសពណ៌ខៀវ៖ Roquefort, Gorgonzola, Stilton និងពូជពណ៌ខៀវផ្សេងទៀត។

ឈីសដែលទុំទន់៖ Brie, Camembert, Humboldt Fog និង St. André

ខណៈពេលដែលឈីសដែលទន់ត្រូវបានធ្វើឡើងដោយការលាយផ្សិតចូលទៅក្នុងទឹកដោះគោកំឡុងពេលដំណើរការ ឈីសពណ៌ខៀវជាទូទៅមានសារធាតុ spores ចាក់ចូលទៅក្នុង curds ដោយខ្លួនឯង។

 (រូបតំណាង)

តើឈីសដុះផ្សិតមានសុវត្ថិភាពក្នុងការញ៉ាំទេ?

ផ្សិតនៅលើឈីសមិនតែងតែជាសូចនាករនៃការបំផ្លាញនោះទេ។ផ្សិតដែលប្រើសម្រាប់ផលិតពូជជាក់លាក់គឺខុសពីផ្សិតដែលដុះលើឈីស និងនំប៉័ងចាស់របស់អ្នក។អ្នកដែលធ្លាប់ផលិតឈីសមានសុវត្ថិភាពក្នុងការញ៉ាំដែលត្រូវបានកំណត់លក្ខណៈដោយសរសៃពណ៌ខៀវនៅខាងក្នុងឈីស ឬសំបកពណ៌សក្រាស់នៅខាងក្រៅ ចំណែកផ្សិតធម្មតាគឺជាការលូតលាស់មិនច្បាស់ដែលប្រែប្រួលពីពណ៌សទៅបៃតង។ក្រៅពីរូបរាង ក្លិនក៏អាចបង្ហាញពីផ្សិតផងដែរ។

ផ្សិតអាចផ្ទុកបាក់តេរីដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់រួមមាន E. coli, Listeria, Salmonella និង Brucella ដែលទាំងអស់នេះអាចបណ្តាលឱ្យពុលអាហារ។រោគសញ្ញានៃការពុលអាហាររួមមាន ក្អួត ឈឺពោះ និងរាគ។ ក្នុងករណីធ្ងន់ធ្ងរវាអាចបណ្តាលឱ្យស្លាប់។ផ្សិតដែលមានគ្រោះថ្នាក់ក៏អាចបង្កើតសារធាតុ mycotoxins ផងដែរ ដែលឥទ្ធិពលរបស់វាមានចាប់ពីការពុលអាហារស្រួចស្រាវ រហូតដល់កង្វះភាពស៊ាំ និងសូម្បីតែមហារីក។ជាពិសេស សារធាតុ aflatoxin សារធាតុបង្កមហារីកត្រូវបានបង្ហាញថាបង្កើនហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកថ្លើមរបស់អ្នក។មធ្យោបាយដ៏ល្អបំផុតក្នុងការកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការប៉ះពាល់នឹងសារធាតុ mycotoxin របស់អ្នកគឺដើម្បីជៀសវាងការបរិភោគអាហារដែលមានផ្សិត និងអនុវត្តការរក្សាទុកអាហារដែលមានសុវត្ថិភាព។

រៀបរៀងដោយ:សុីដា

ប្រភពដេីម:https://www.healthline.com/nutrition/moldy-cheese