"ម៉ាក់ លោកយាយ អ៊ំស្រី” រីវើ ឱនគំនាប់ដាក់គ្រប់គ្នា "សុំ

អង្វរទៅចុះ មានហេតុផលផ្សេងក្រៅពីអ្វីដែលនិយាយទៀតទេ?”

នាងក្រមុំមើលមុខស្ត្រីចំណាស់ទាំងបីម្តងម្នាក់យ៉ាងប្រាកដប្រជា ។

"ទោះខ្ញុំជាអ្នកនៅជនបទ ការសិក្សារៀនសូត្របានតិចតួច តែខ្ញុំក៏អាចដឹងថាស្អីជាស្អី ការដែលចង់ឲ្យខ្ញុំរៀបការជាមួយគេ វាមានហេតុផលច្រើនជាងនេះមែនទេ?”

ស្ត្រីចំណាស់ទាំងបីងាកទៅមើលមុខគ្នាដើម្បីប្រឹក្សាគ្នាតាមខ្សែភ្នែក មុននឹង ជីងវៃ ជាអ្នកចរចាដោយខ្លួនឯង ។

"នាងនិយាយនេះក៏មិនខុសប៉ុន្មានដែរ ព្រមទទួលថាមានអ្វីម្យ៉ាងដែលយើងបិទបាំង”

"វាជាស្អី បើសិននិយាយមកមានហេតុផលគ្រប់គ្រាន់ ខ្ញុំនឹងព្រមទទួលស្ដាប់ ហើយអាចនឹងធ្វើតាមក៏ថាបាន”

"គឺ...ពួកយើងសង្ស័យថា ជីនហាវ ជា Gay" ជីងវៃ និយាយដោយសំឡេងនៅចុងច្រមុះដូចអ្នកដែលជិតយំ ។

"G...Gay អីចឹងឬ?" នាងក្រមុំសឹងតែរកអណ្តាតខ្លួនឯងមិនឃើញ ។

"មែន" ស៊ុងអ៊ីង ឆ្លើយ ។

"ម៉េចក៏គិតថាគេជា Gay?”

"ជីនហាវ មើលថែខ្លួនឯងយ៉ាងល្អ នាងមិនឃើញទេឬ ថាមុខរបស់គេសរលោងជាងមនុស្សស្រីខ្លះទៅទៀត”

"ចា៎ គឺឃើញស្រាប់ទៅហើយថាមុខរបស់គេសរលោងជាងមុខខ្ញុំទៅទៀត” នាងមើលមុខរបស់ស្រ្តីចំណាស់ទាំងបី "តែនេះមិនមែនជាចំណុចដែលចង់យកមកគិតថាគេជា Gay បានទេ មានរឿងជាច្រើនទៀតដែលបុរសមុខមាត់សង្ហាស្រលាញ់ភាពស្អាតបាតនិងមើលថែខ្លួនឯងបានល្អ តែមិនមែនជា Gay"

"ខ្ញុំមិនប្រកែកទេរឿងនោះ តែមានមនុស្សប្រុសប៉ុន្មាននាក់ទៅដែលមិនចេះផឹកស្រា មិនដើរលេង មិនសេពគប់មិត្តស្រី មានតែមិត្តប្រុសៗដែលស្និទ្ធស្នាលគ្នា ខណៈទៅណាមកណាក៏ដេកជាមួយគ្នា”

រីវើ ដៀងភ្នែកមើលមុខរបស់ ជីងវៃ នឹកសង្ស័យស្រាប់ទៅហើយថារឿងត្រឹមតែប៉ុណ្ណឹង ទើបគ្រប់គ្នាត្រូវនាំគ្នាគិតច្រើនដែរ ។

មិនចម្លែកទេដែលមនុស្សប្រុសមានមិត្តភេទដូចគ្នា និងដេកជាមួយគ្នា ជារឿងដែលនាងគិតថាវាធម្មតា បើសិន ជីនហាវ ទៅដេកជាមួយស្រីទើបត្រូវខ្វល់ ព្រោះខ្លាចមានបញ្ហាឲ្យទទួលខុសត្រូវ ។

"វាមិនចម្លែកទេ បើគិតថាគេទៅដេកជាមួយមិត្តភក្តិប្រុសៗ”

"វាប្រហែលមិនចម្លែកបើសិនអាម្សៀ ចុងស៊ីន អ្នកដែល ជីនហាវ ទៅដេកជាមួយញឹកញាប់មិនមែនជា Gay"

"អ្ហា៎ស...” នាងក្រមុំចំហមាត់ធ្លុងពេលឮសម្តីរបស់លោកយាយ ចាង ។

"ឃើញទេ ព្រោះដូច្នេះទើបខ្ញុំចង់ឲ្យនាងទទួលសម្ដីរបស់ពួកយើង”

សម្តីរបស់ ជីងវៃ ដូចជាចងដៃចងជើងនាងឲ្យច្បាស់ក្រឡែតនាងក្រមុំព្យាយាមគិតដល់បុរសរាងខ្ពស់ធំ កែវភ្នែកមុតស្រួចភ្លឺផ្លេកឲ្យគិតយ៉ាងម៉េចក៏គិតមិនចេញ...បុរសមុខមាត់សង្ហាលំដាប់ទេវបុត្ររបស់ ចាង ជីនហាវ ម្នាក់នេះឬជា Gay? អាចទៅរួចដែរទេថាស្ត្រីទាំងបីមានការយល់ច្រឡំ?

"មានយល់ច្រឡំអីឬអត់ អាចនឹងមានអ្វីដែលខុសឆ្គង ធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាយល់ច្រឡំ”

"មិនខុសទេ រឿងបែបនេះ អ្នកស៊ើបរបស់យើងមិនដែលធ្វើការភ្លាត់"

កែវភ្នែករបស់ រីវើ ភ្លឺផ្លេកពេលឮពាក្យថា អ្នកស៊ើប ដែលជីងវៃ និយាយដល់ ។ វាមិនយ៉ាប់ទេថាហេតុអីទើបគ្រប់គ្នាដឹងថានាងពីរនាក់អ៊ំក្មួយនៅឯណា ហើយឋានៈពិតប្រាកដក៏ជាក្មួយនិងអ៊ំមិនមែនជាម៉ាក់និងកូន ។

"សម្រេចថាច្បាស់ហើយមែនទេ?" នាងក្រមុំនៅតែចង់ស្ដាប់ពាក្យបដិសេធពីគ្រប់គ្នា រហូតដល់ត្រូវសួរបញ្ជាក់ម្ដងទៀត ។

"មិនថានាងចង់សួរប៉ុន្មានដងទៀត ចម្លើយនៅតែដូចមុន”

ស៊ុងអ៊ីង ឆ្លើយ ។

"ហើយគិតយ៉ាងម៉េចទើបឲ្យអ្នកស៊ើបទៅស៊ើប?”

"ព្រោះតាំងពី ជីនហាវ ពេញកំលោះ មិនធ្លាប់សេពគប់ឬ មានមិត្តស្រីអីម្នាក់” ចម្លើយនេះនាងក្រមុំបានពីលោកយាយ ចាង ។

ស្រ្តីចំណាស់ទាំងបីងាកទៅមើល រីវើ ដោយខ្សែភ្នែកអង្វរករ មុខដែលចាប់ផ្ដើមជ្រីវជ្រួញទៅតាមពេលវេលារាងសោកសៅ ទុក្ខវេទនាដែលគិតថាចៅប្រុសច្បងនឹងក្លាយជាអ្វីដែលខុសធម្មជាតិធ្វើឲ្យនាងគិតច្រើន រាងកាយដែលធ្លាប់មានសាច់ឈាម ឥឡូវនេះចាប់ផ្តើមស្គមស្គាំង ស្បែកចាប់ផ្តើមជ្រួញឲ្យឃើញបានច្បាស់ ។

រីវើ ដកដង្ហើមធំម្តងហើយម្តងទៀត ក្តីអាណិតកើតឡើងក្នុងចិត្ត រហូតដល់អត់មិនបាននឹងងក់ក្បាលទទួលសន្យា ពេលឃើញខ្សែភ្នែកដែលមើលមកដោយការអង្វរកររបស់ស្ត្រីជរា។

"យល់ព្រម ខ្ញុំព្រមរៀបការ បើសិនគេព្រមរៀបការជាមួយខ្ញុំ"

ប្រភពអត្ថបទ៖ OBSOK BOOK